ความสำเร็จแบบ “หนูดี”
อัจฉริยะสร้างได้ ความสุขก็สร้างได้..ในใจเรา

          Endorphine เปรียบได้กับยาวิเศษที่มีอยู่แล้วภายในร่างกายของมนุษย์ นอกจากจะทำหน้าที่เป็นยาชาบรรเทาความเจ็บปวดตามธรรมชาติแล้ว บทบาทสำคัญคือทำให้เราอารมณ์ดี มีความสุข รวมทั้งทำให้เรามีความคิดสร้างสรรค์ด้วย เมื่อหลั่งออกมาจะส่งผลให้สมองเจริญเติบโตได้ดี เรียนรู้ได้รวดเร็ว ความจำดี และรู้สึกสดชื่นสนุกสนาน หากเปรียบเหมือนเพื่อน Endorphin ก็เป็นเพื่อนที่น่าคบและอยากเจอทุกวัน ๆ 
          การได้สนทนากับใครสักคนก็สามารถทำให้เราหลั่งสารเอ็นโดรฟินได้ หากบุคคลผู้นั้นบอกเล่าเรื่องราวที่เราฟังแล้วเกิดความสุข เกิดความคิดที่ดี และเกิดความคิดที่อยากจะทำความดี ซึ่ง MORAL MAGAZINE ฉบับนี้ คุณวนิษา เรซ (คุณหนูดี) ผู้เชี่ยวชาญด้านอัจฉริยภาพ ก็ได้มาร่วมแบ่งปันความสุขที่เกิดจากการทำความดีและการใช้ชีวิตอย่างมีความสุข 
          ความเชี่ยวชาญเฉพาะด้านของคุณหนูดีมีส่วนช่วยส่งเสริมคุณธรรมของเยาวชนได้โดยง่ายดายและตรงกลุ่มเป้าหมาย เนื่องจากมีบทบาทในการเป็นครู อีกทั้งสามารถถ่ายทอดประสบการณ์และหลักการคิดผ่านงานเขียน ที่หลายๆ เล่มมีเนื้อหาที่สามารถพุ่งเข้าไปถึงใจของวัยรุ่น ตรงกับความอยากรู้อยากเห็นซึ่งเป็นประโยชน์อย่างมากต่อการเรียนและการใช้ชีวิตตามอย่างที่เยาวชนที่ดีควรจะเป็น แต่ทั้งนี้คุณหนูดีก็ไม่ได้ตีกรอบว่าเด็กดีต้องเรียนเก่ง เรียนหนัก แต่เด็กดีของคุณหนูดีควรเป็นเด็กที่มีความสุขและใช้ชีวิตอย่างชาญฉลาด ดังนั้นภายใต้หมวกของผู้บริหารโรงเรียนวนิษา คุณหนูดีจึงกล้าที่จะก้าวข้ามจากกรอบความคิดหนึ่งไปสู่อีกกรอบความคิดที่น่าสนใจ โดยออกแบบการเรียนการสอนให้ทั้งผู้เรียน และครอบครัวได้รับความรู้คู่ไปกับความสุขและความเข้าใจกันภายในครอบครัวและสังคมรอบข้าง โดยการเปิดโรงเรียนให้ผู้ปกครองได้มีเวลาเข้ามาทำกิจกรรมร่วมกับเด็กนักเรียน มีการเปิดห้องเรียนพ่อแม่ให้ได้แลกเปลี่ยนความคิดซึ่งกันและกัน นอกจากนี้หากมีโอกาสก็รวมตัวกันเป็นหมู่คณะเพื่อไปปฏิบัติธรรม โรงเรียนของคุณหนูดีจึงมิได้มีความหมายเพียงแค่ให้เด็กได้มาเจอกับตำราเรียน ห้องเรียน โต๊ะเรียน และกระดานดำ  
          ห้องเรียนในใจของคุณหนูดีเองก็มีการบริหารจัดการด้วยปัญญา ด้วยการรู้เท่าทันอารมณ์รัก โลภ โกรธ หลง และรับมือกับอารมณ์ต่างๆ ได้อย่างฉลาด สำหรับคุณหนูดีนั้นอารมณ์โกรธเป็นอารมณ์ที่ส่งผลกระทบออกไปในวงกว้าง แต่อารมณ์หลงเป็นสิ่งที่น่ากลัวมากที่สุด ความโกรธเหมือนเมล็ดพันธุ์หากรดน้ำมากก็เติบโตมาก หากไปจดจ่อมากก็โกรธมาก ดังนั้นต้องรู้เท่าทันความโกรธและไม่ไปคิดถึง เมื่อเลี่ยงไปทำกิจกรรมอื่นจนสงบแล้วกลับมาแก้ปัญหา เราจะกลับมาพร้อมกับวิธีที่ชาญฉลาดขึ้น ส่วนความหลงก็คล้ายกับความเพลิน การเพลินกับชีวิตจะทำให้เวลาผ่านไปโดยเปล่าประโยชน์และอาจเสียโอกาสทำสิ่งที่ดีอีกมากมาย การใช้ชีวิตอย่างมีสติและมีการวางแผนที่ดีจะช่วยให้เราไม่หลง ไม่เพลิน กับสิ่งต่างๆ โดยง่าย 
          ในยามที่เจอกับอุปสรรคปัญหาซึ่งมีโอกาสเกิดขึ้นกับทุกคน กำลังใจเป็นสิ่งที่คุณหนูดีบอกกับเราว่าสำคัญที่สุด “อันที่จริงแล้วชีวิตเราต้องการเพื่อนทีดีที่สุดแค่คนเดียว ซึ่งสำหรับหนูดีนั้นมีแม่ มีน้อง มีคุณพ่อ และมีเพื่อนที่สามารถเป็นกำลังใจให้เราได้ สำหรับหนูดีกำลังใจนั้นเราสามารถฝากไว้เหมือนฝากเงินในธนาคาร เพราะคนทุกคนมีโอกาสหมดกำลังใจในช่วงใดช่วงหนึ่งของชีวิตแต่จะไม่หมดพร้อมกัน และเมื่อหมดกำลังใจการดึงตัวเองขึ้นมาจากความทุกข์ก็เป็นสิ่งที่ยากมาก เมื่อถึงจุดนั้นเราจะได้รับกำลังใจที่เราเคยฝากไว้กับคนรอบกายเรา และเมื่อคนเหล่านั้นหมดกำลังใจเราก็สามารถมอบให้เขาได้เช่นกัน”
          นอกจากความสุขที่สร้างได้จากภายใน คุณหนูดียังได้รับความรู้ที่ก่อให้เกิดปัญญาและมองหาแรงบันดาลใจจากที่ต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นบุคคลที่เคารพอย่างเช่นท่านติช นัท ฮันห์  พระมหาเถระนิกายเซน กวี และผู้สนับสนุนในเรื่องสันติภาพ รวมถึงกวีท่านหนึ่งที่คุณหนูดีติดตามงานเขียนด้วยความชื่นชอบและชื่นชม นั่นคือ Muhammad Yunus ศาสตราจารย์นักเศรษฐศาสตร์ ชาวบังกลาเทศ เจ้าของรางวัลโนเบลสันติภาพ และบิดาแห่ง “ธนาคารคนจน” 
          สำหรับบทบาทของการส่งเด็กและเยาวชนให้ถึงฝั่งของความสำเร็จด้านการศึกษาและการใช้ชีวิต คุณหนูดีหวังไว้ว่าเด็กๆ เหล่านั้นจะสามารถนำพาชีวิตให้ผ่านเหตุการณ์ร้ายๆ ไปได้ด้วยตัวเอง เพราะคนที่ประสบความสำเร็จมากย่อมมีความคาดหวังสูงและมีความอดทนต่ำ ดังนั้นเด็กและเยาวชนที่ประสบความสำเร็จอย่างแท้จริงจึงมิใช่คนที่ทำสำเร็จทุกเรื่อง แต่ต้องสามารถก้าวผ่านความผิดพลาดหรือความล้มเหลวไปได้อย่างชาญฉลาดและเข้มแข็ง

ที่มา ศูนย์คุณธรรม